LEKOVI ZA ČIR NA ŽELUCU
Peptički čir opisuje otvorenu ranu ili leziju koja se nalazi na sluznici digestivnog trakta. Peptični čirevi se mogu javiti na sluznici želuca, poznato kao čir na želucu, ili na sluznici gornjeg dela tankog creva, poznato kao čir na dvanaestopalačnom crevu.
Iako se u prošlosti smatralo da je čir na želucu uzrokovan začinjenom hranom ili stresom, najmanje 80% svih peptičnih čireva nastaje zbog infekcije bakterijom Helikobakter pilori. Stoga postoje različite vrste lekova za čir na želucu.
Simptomi čira na želucu se kreću od blagih do teških ili čak opasnih po život. Lekovi za čir na želucu se odnose na upotrebu terapije koja smanjuju bol i koja uništava heliko bakteriju, u rasponu od lekova bez recepta do operacije.
Lekovi za čir na želucu koji oblažu želudačnu sluznicu
Za blagi čir na želucu, a to je onaj koji proizvode jedan ili dva perioda simptoma godišnje, lekovi koji oblažu sluznicu želuca mogu doneti olakšanje. Bizmut subalicilat pomaže da se obloži želudac i spreči da želudačna kiselina iritira čir. Lek koji se izdaje na recept - sukralfat - može da se veže za želudačnu kiselinu i formira materijal sličan pasti koji deluje poput pufera između kiseline i želudačne sluznice koja sadrži čir.
Antacidi
Antacidi se odnose na klasu lekova koji neutrališu želudačnu kiselinu. Često se koriste kao lek za gorušicu, probavne smetnje i kiseli želudac - antacidi povećavaju pH želudačne kiseline, čineći je manje iritantnom za peptički čir. Uobičajeni antacidi uključuju magnezijum hidroksid, natrijum bikarbonat, magnezijum oksid, aluminijum karbonat i aluminijum hidroksid.
Lekovi za smanjenje kiseline
Kada su u pitanju lekovi za čir na želucu, treba pomenuti i one koji smanjuju želudačnu kiselinu. Za razliku od antacida, koji samo menjaju pH želudačne kiseline, lekovi koji smanjuju kiselinu deluju na smanjenje količine želudačne kiseline. Postoje dve vrste lekova koji smanjuju kiselinu: inhibitori protonske pumpe i blokatori histamina-2.
Inhibitori protonske pumpe zaustavljaju proizvodnju kiseline sprečavanjem rada protonskih pumpi koje pretvaraju kalijum u vodonik. Inhibitori protonske pumpe uključuju i lekove bez recepta i na recept kao što su lansoprazol, omeprazol, esomeprazol i raberprazol.
Parijetalne ćelije u sluznici želuca proizvode želudačnu kiselinu. Hemikalija koju telo proizvodi, poznata kao histamin-2, vezuje se za receptore i pokreće proizvodnju želudačne kiseline. Blokatori histamina-2 sprečavaju da se histamin veže na parijetalne ćelije, čime smanjuje količinu proizvedene kiseline. Dostupni kao lekovi bez recepta ili na recept, blokatori histamina-2 uključuju ranitidin, famotidin, cimetidin i nizatidin.
Antibiotici
Budući da bakterijska infekcija uzrokuje većinu peptičkih čireva, uzimanje antibiotika na recept, poput tetraciklina ili metronidazola, može pomoći u zalečenju peptičkog čira i sprečiti recidiv.
Hirurgija
Zbog efikasnosti lekova, operacija je retko potrebna za lečenje čira, osim u slučaju komplikacija kao što su perforacije ili opstrukcije. Oni koji ne reaguju na lekove mogu imati koristi od laparoskopskog hirurškog zahvata, kao što je vagotomija, koja preseče deo vagusnog nerva koji prekida poruku mozgu i smanjuje proizvodnju kiseline; antrektomija, koja uklanja donji deo želuca gde se proizvodi hormon koji stimuliše proizvodnju kiseline; i piloroplastika, koja povećava otvor iz želuca u tanko crevo.
Tamara Nikoličić